Easy rider dad: Στη μηχανή με το παιδί

Easy rider dad

Στη μηχανή με το παιδί: Κανόνες ασφαλείας

Όταν αποκτάς οικογένεια αλλάζουν πολλά δεδομένα στην ζωή σου και πολλές από τις αγαπημένες σου δραστηριότητες θα πρέπει να μπούνε στο «πάγο», είτε λόγω έλλειψης χρόνου είτε γιατί πλέον δεν συμβαδίζουν με το νέο σου ρόλο. Μια από αυτές τις δραστηριότητες είναι και η μηχανή. Αφήνεις το κράνος στην άκρη και ελπίζεις κάποια στιγμή να την οδηγήσεις ξανά. Και γνωρίζω πολύ καλά τι πάει να πει αυτό και πόσο σου στοιχίζει.

Να αποχωριστώ την μηχανή μου ήταν πολύ δύσκολο. Το πρώτο πράγμα που μου είπαν όλοι μόλις μάθαμε ότι περιμένουμε μωρό ήταν ότι θα πρέπει να πουλήσω τη μηχανή γιατί είναι επικίνδυνη και κακό παράδειγμα. Κάθε υπεύθυνος άνθρωπος και πατέρας δεν θα έθετε ποτέ σε κίνδυνο το παιδί του ούτε και τον εαυτό του. Έχοντας αυτό λοιπόν στο μυαλό μου, έψαξα, ρώτησα υπεύθυνους σχολών και μελέτησα πολύ τον ΚΟΚ για να σιγουρευτώ πριν πουλήσω τη μηχανή.

Ο ΚΟΚ λοιπόν, δεν αναφέρει και πολλά σχετικά με το θέμα, πέρα από το άρθρο 33 όπου ορίζει ότι «απαγορεύεται η μεταφορά ανηλίκων έως πέντε (5) ετών με μοτοσικλέτα ή μοτοποδήλατο, εφόσον δε συγκρατούνται με εγκεκριμένο σύστημα συγκράτησης κατάλληλο για την ηλικία, το ύψος και το βάρος τους». Σε κάθε περίπτωση την ευθύνη την έχει ολοκληρωτικά ο γονέας και είναι στην κρίση του.

Τηρώντας κάποιους απλούς αλλά βασικούς κανόνες, θα μπορέσεις ευχαριστηθείς τη μηχανή με το παιδί σου και να μοιραστείς μαζί του την αγάπη σου για το δίκυκλο.

Στην ουσία θα πρέπει να τηρηθεί ότι ισχύει και για σένα:

Από τα βασικότερα είναι το κράνος. Το οποίο θα πρέπει να έχει το σωστό μέγεθος και να εφαρμόζει στο κεφάλι του. Υπάρχουν παιδικά κράνη στο εμπόριο που εφαρμόζουν σωστά σε παιδιά από πολύ μικρές ηλικίες. Έχουν μικρότερο βάρος ώστε να μην επιβαρύνουν τον αυχένα του παιδιού και εφόσον το λουρί είναι δεμένο σωστά προσφέρουν επαρκή προστασία. Ένα κράνος μεγαλύτερο (άρα λάθος) είναι βαρύ και σε μία πτώση θα φύγει από το κεφάλι. Ο υπόλοιπος εξοπλισμός όπως μπότες, μπουφάν με προστατευτικά, γάντια, και επιγονατίδες θα πρέπει να υπάρχουν.

Εάν τα πόδια του δεν πατάνε σταθερά στα μαρσπιέ, σημαίνει ότι δεν είναι ακόμη η ώρα να πάρει τη θέση του ως συνεπιβάτης. Εναλλακτικά, υπάρχουν ειδικά καθίσματα με δικά τους στηρίγματα για καλύτερη συγκράτηση, για μικρότερες ηλικίες.

Ένα σινιάλο μεταξύ σας, πχ. ένα συγκεκριμένο σκούντημα στο πόδι σου, μπορεί να σου δείξει πως το παιδί θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου. Δεν θα πρέπει ποτέ να κάθεται από μπροστά σου, πάντα από πίσω σου και να σε κρατά διαρκώς.

Σε καμία περίπτωση ο συνεπιβάτης δεν πρέπει να έχει σταθερή συγκράτηση (τύπου ζώνης ασφαλείας) σε μοτοσυκλέτα γιατί σε περίπτωση ατυχήματος είναι πολύ επικίνδυνο αν μείνει σταθερά δεμένο με την μηχανή. Και φυσικά η ταχύτητα της μηχανής ενώ είναι και το παιδί επάνω δεν θα πρέπει να ξεπερνά τα 60χλμ/ώρα.

Εάν είσαι σίγουρος πως μπορείς να εφαρμόσεις όλα τα παραπάνω και να θυμάσαι πως συνεπιβάτης σου είναι το παιδί σου, τότε δεν χρειάζεται να αποχωριστείς το κράνος σου και μπορείς να συνεχίσεις να είσαι easy rider και πατέρας.