"Ίδια η μάνα σου έγινες": Κι έτσι άρχισε ο καυγάς.

Απόψε τρώμε στης μάνας σου

Ένα ακόμα οικογενειακό Κυριακάτικο τραπέζι, από αυτά τα παραδοσιακά που αγαπάμε και ξεσηκώνουν παιδικές αναμνήσεις. Παιδιά να τρέχουν τριγύρω, πεθερικά και γονείς να γελάνε και όλοι να απολαμβάνουμε το φαγητό. Μας χαρακτηρίζεις και διαφημιστικό σποτ. Σε αυτά όμως τα οικογενειακά τραπέζια συνήθως υπάρχουν και εντάσεις, οι οποίες συνήθως ξεκινάνε για ανούσιο λόγο. Ένας τέτοιος λόγος ήταν και η αιτία του δικού μας καυγά.

Έχουμε αποδεχθεί με τη σύζυγό μου πως οι γονείς μας δεν ήταν σύμφωνοι για αυτό το γάμο, για δικούς τους λόγους η κάθε πλευρά, όλοι όμως φερόμαστε πολιτισμένα και βάζουμε στην άκρη τις διαφωνίες μας, τις περισσότερες φορές τουλάχιστον. Ξεπεράσαμε την ένταση των πολιτικών θεμάτων, ξεπεράσαμε και τη διαφωνία της δουλειάς που κάνω, την οποία και η πεθερά μου δεν θέλει να καταλάβει και κατ’ επέκταση να δεχθεί. Οι γονείς μου με τα πεθερικά μου διαφωνούν σε όλα. Δεν ξέρω πως είναι αυτό δυνατό, αλλά το κάνουν. Σε ένα μόνο πράγμα συμφωνούν, στο πόσο λάθος, κατά την άποψή τους, μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Οπότε η επίθεση προς το μέρος μας ήταν αναμενόμενη.

Η πρώτη βολή ήρθε απρόσμενα, από την πεθερά μου καθώς ετοιμαζόμουν να βάλω στο στόμα μου το λαχταριστό μοσχαράκι που ετοίμασε η μανούλα μου. «Και τι θα γίνει δηλαδή θα τραβολογάτε παντού μαζί σας τα παιδιά, δεν είναι πράγματα αυτά, άκου εκεί να έρθουν μαζί σας ταξίδι με το τροχόσπιτο». Την κοιτάω και δεν μιλάω, συνεχίζοντας το φαγητό μου. Στο παιχνίδι όμως μπήκε και η μάνα μου τώρα, που θυμήθηκε ιστορίες από τα φοιτητικά μου χρόνια, για λόγο αδιευκρίνιστο και αβάσιμο φυσικά. Αλλά μην ξεχνάμε πως η ελληνίδα μάνα δεν χρειάζεται λόγο για να κράξει.

Απρόσμενη βέβαια προσθήκη στην ένσταση για το τροχόσπιτο ήταν η γυναίκα μου, η οποία αποφάσισε ότι δεν είναι καλή ιδέα να κάνουμε ταξίδι με το τροχόσπιτο και θα ταλαιπωρηθούμε. Το άφησα όμως να περάσει για να μη ρίξω λάδι στη φωτιά και το έπιασα ξανά όταν μείναμε οι δυο μας στην επιστροφή. Και καθώς η ένταση μεταξύ μας ανέβαινε, πετάω κι εγώ τη θεϊκή ατάκα «ίδια η μάνα σου έγινες» και είδα για πρώτη φορά την γυναίκα όπως δεν θα ήθελα ποτέ να δω. Νομίζω εκείνη την ώρα δεν μπορούσα να σκεφτώ κάτι χειρότερο να της πω, γιατί βλέπεις από μικρή προσπαθούσε να γίνει ακριβώς το αντίθετο της μητέρας της. Να το έχεις κι εσύ στο νου σου αυτό, μην πεις ποτέ στη σύντροφό σου ότι μοιάζει την μητέρα της, δεν θα σου βγει σε καλό.

Μετά από πολλές συγγνώμες και υποσχέσεις πως θα πλύνω τα πιάτα, μαλάκωσε και τα βρήκαμε. Ταξίδι με το τροχόσπιτο τελικά θα πάμε και θα περάσουμε υπέροχα και θα το θυμόμαστε και για μια ζωή.