Μπαμπάς: Μία λέξη, χιλιάδες συναισθήματα

Μπαμπάς: Μία λέξη, χιλιάδες συναισθήματα

Μπαμπάς: Μία λέξη, χιλιάδες συναισθήματα

Μπαμπάς.

Βαριά λέξη θαρρώ. Λέξη που στο άκουσμα της νιώθεις το βάρος της ευθύνης, μεγαλώνεις αυτομάτως και όλα αλλάζουν. Δεν ένιωθα έτοιμος να γίνω μπαμπάς, δεν είπα δηλαδή συνειδητά ότι θέλω παιδί, και δεν ξέρω αν είναι ποτέ κανείς πραγματικά έτοιμος για κάτι τέτοιο. Ήρθε απρόσμενα, όπως όλα τα όμορφα στη ζωή και το δέχθηκα με πολύ μεγάλη χαρά. Δεν το είχα πραγματικά συνειδητοποιήσει, μέχρι που ο μικρός κράτησε για πρώτη φορά το δάχτυλο μου κι εκεί ένιωσα ένα ποτάμι συναισθημάτων.

Όλες οι σκέψεις, οι αγωνίες, οι προσπάθειες και οι χαρές απέκτησαν πρόσωπο. Οι γυναίκες ίσως επειδή κυοφορούν, δεν ξέρω, αναπτύσσουν πιο νωρίς τα μητρικά ένστικτα και προετοιμάζονται καλύτερα. Όσο περνάει ο καιρός και βλέπω το παιδί μου να μεγαλώνει, τόσο περισσότερο καταλαβαίνω τα λόγια του δικού μου πατέρα όταν με συμβούλευε και αντιδρούσα, «θα γίνεις μπαμπάς και θα καταλάβεις», έλεγε.

Και όντως καταλαβαίνω. Όλη την αγωνία και τη λαχτάρα που κρύβει μέσα της αυτή η μικρή λέξη με τα 7 γράμματα. Να του παρέχω όσα χρειάζεται και ακόμα παραπάνω, να μην τραυματιστεί, να μην στιγματιστεί, να χαμογελάει κάθε μέρα. Είναι κοινωνικά συνηθισμένο η μητέρα να είναι η τρυφερή φιγούρα σε μια οικογένεια και ο πατέρας ο πιο αποστασιοποιημένος, αυστηρός και αυτός που στην ουσία παρέχει στην οικογένεια τα αγαθά. Είχα πέσει κι εγώ σε αυτό το τρυπάκι, παίρνοντας πολύ σοβαρά το ρόλο του «κουβαλητή», αμελώντας για μεγάλο διάστημα την ανάγκη του παιδιού μου για μια πιο τρυφερή πατρική φιγούρα, βλέποντας τις οικογενειακές στιγμές απλά να περνάνε από μπροστά μου, χωρίς πραγματικά να τις ζω.

Μέχρι που ο μικρός έγινε 8 και χρειάστηκε να ξεπεράσουμε ένα πρόβλημα υγείας που του προέκυψε. Εκεί ήταν σαν όλα να ανατράπηκαν, όλα μπήκαν στη θέση τους ξανά και θυμήθηκα τι πραγματικά σημαίνει να είσαι μπαμπάς.

Οι μπαμπάδες είναι πολλοί. Είναι οι πιο τρυφεροί, είναι οι αυστηροί, είναι οι χαβαλετζίδες και πάει λέγοντας. Όλοι όμως έχουν ένα κοινό γνώμονα, το παιδί. Και όλος ο κόσμος τους περιστρέφεται γύρω από αυτό. Σήμερα είναι η Γιορτή του Πατέρα και ξύπνησα μέσα σε λουλούδια, ζωγραφιές και φιλιά. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να περιμένουν.

 

Share: